Iran

In Iran leidt Artsen Zonder Grenzen hulpprogramma’s voor druggebruikers, sekswerkers, vluchtelingen, daklozen en andere kwetsbare groepen die een hoge drempel moeten overwinnen om toegang te hebben tot gezondheidszorg.

Drugsverslaving is een bijzonder groot probleem voor de volksgezondheid in Iran. Het aantal druggebruikers is de voorbije zes jaar namelijk verdubbeld tot bijna drie miljoen (3,5% van de bevolking). Die mensen en andere kwetsbare groepen, zoals sekswerkers, daklozen en de Ghorbati, een etnische minderheid, worden in Iran gestigmatiseerd en uitgesloten, wat hun toegang tot medische zorg beperkt. Doordat het gezondheidssysteem met een financiële crisis te kampen had, werd dat fenomeen in 2018 nog meer in de hand gewerkt.

Onze teams waren het hele jaar door actief in zuidelijk Teheran. Ze behandelden patiënten voor een reeks overdraagbare aandoeningen waaraan achtergestelde gemeenschappen in het bijzonder worden blootgesteld, zoals hepatitis B en C, hiv, tuberculose (tbc) en syfilis. We zagen een grote toename (82% ten opzichte van 2017) van het aantal patiënten dat zich aanmeldde om voor hepatitis C behandeld te worden.

We boden seksuele en reproductieve gezondheidsdiensten aan, met inbegrip van gynaecologie en obstetrie, pre- en postnatale zorg, consultaties voor slachtoffers van seksueel geweld, en ook psychosociale bijstand en begeleiding. Bovendien werd er in de stad een mobiele kliniek opgezet die zich specifiek op vrouwen richt.

Daarnaast startten we met een nieuw programma voor vluchtelingen en de lokale gemeenschap in Mashhad, vlak bij de Afghaanse grens, waar een groot aantal van de naar schatting twee miljoen Afghanen in Iran leven. Onze teams bieden daar een gelijkaardige dienstverlening aan als in zuidelijk Teheran: in vaste en mobiele klinieken behandelen we hepatitis C en hanteren we een doorverwijzingssysteem voor patiënten die een behandeling voor hiv en/of tbc nodig hebben.