Geachte voorzitter van de Europese Commissie, geachte voorzitter van de Europese Raad, geachte voorzitter van het Europees Parlement, geachte Europese leiders,
De oorlog in Gaza is mogen uitgroeien tot een van de meest gruwelijke, dodelijke en meedogenloze oorlogen die ooit tegen een volk zijn gevoerd. De huizen, ziekenhuizen, markten, waternetwerken, wegen en elektriciteitsnetten van Gaza zijn allemaal verwoest door Israëlische troepen, niet uit onachtzaamheid, maar met opzet. Wat we nu zien, is de weloverwogen vernietiging van de systemen die leven mogelijk maken. Het is etnische zuivering, verpakt in retoriek over veiligheid en defensie, maar uitgevoerd met volledige minachting voor het Internationaal Humanitair Recht en de Mensenrechten.
De dagelijkse wreedheden in Gaza vinden niet plaats in het geheim. Ze gebeuren voor onze ogen. Ze zijn brutaal in hun wreedheid.
Al meer dan 20 maanden voeren de Israëlische autoriteiten en strijdkrachten een meedogenloze campagne tegen de Palestijnen in Gaza. Elke dag zijn teams van Artsen Zonder Grenzen (AZG) getuige van patronen die wijzen op genocide door opzettelijke acties van Israëlische strijdkrachten - waaronder massadoding, de vernietiging van vitale civiele infrastructuur, en blokkades die de toegang tot voedsel, water, medicijnen en andere essentiële humanitaire hulpgoederen belemmeren. Israël vernietigt systematisch de condities die de Palestijnen nodig hebben om te leven.
Uit een recent retrospectief onderzoek naar sterftecijfers, uitgevoerd door Artsen Zonder Grenzen en onze epidemiologische afdeling Epicentre, blijkt dat bijna twee procent van onze medewerkers in Gaza en hun gezinsleden zijn omgekomen sinds 7 oktober 2023. Driekwart van hen stierf aan oorlogsverwondingen. Dit percentage komt overeen met de cijfers van het ministerie van Volksgezondheid in Gaza, dat meldt dat er op 4 juni van dit jaar al 55.000 mensen zijn omgekomen in de Gazastrook. In het onderzoek van Artsen Zonder Grenzen was 40 procent van de mensen die aan hun verwondingen stierven, jonger dan tien jaar. Deze minachting voor het leven van burgers toont aan dat deze oorlog die Israël in Gaza voert, gericht is tegen de Palestijnen als geheel.
Op 11 juni ontving de door AZG ondersteunde Al Mawasi-kliniek 32 slachtoffers, waaronder drie mensen die bij aankomst al waren overleden. Ze waren neergeschoten op weg naar een voedselverdeelpunt van de Gaza Humanitarian Foundation (GHF).
Dit was geen op zichzelf staand incident.
Drie dagen eerder ontvingen teams in het Nasser-ziekenhuis 40 patiënten, de meesten met schotwonden. Nasser is het belangrijkste doorverwijzingsziekenhuis voor duizenden patiënten in het zuiden van Gaza en kan nauwelijks nog functioneren als gevolg van herhaalde evacuatiebevelen en bewegingsbeperkingen voor personeel en patiënten. Humanitaire organisaties hebben noodhospitalen opgezet om de hiaten in te vullen, maar die kunnen op geen enkele manier de reguliere ziekenhuizen vervangen. De afgelopen weken hebben AZG-teams meer dan 500 patiënten die medische zorg nodig hadden, opgenomen in het Nasser-ziekenhuis en het medisch personeel van het ziekenhuis ondersteund bij het opvangen van herhaaldelijke massale toestromen van slachtoffers als gevolg van voortdurende bombardementen en aanvallen.
De GHF startte zijn activiteiten op 27 mei, als onderdeel van het Amerikaans-Israëlische plan dat hulp instrumentaliseert. Sindsdien zijn honderden Palestijnen in ziekenhuizen behandeld en zijn er tientallen gedood nadat ze op deze hulpverdelingslocaties waren neergeschoten terwijl ze wachtten op basisbenodigdheden om te overleven. Een van onze collega's in Gaza stelde vast dat sommige mensen met een zak meel terugkwamen van de distributieplaatsen, anderen met een lijkwade.
Humanitaire hulp wordt als wapen ingezet. Ze wordt gebruikt als pressiemiddel om mensen met geweld te verdrijven, om militaire doelstellingen te bereiken, of wordt volledig geblokkeerd. Hulp is geen onderhandelingsmiddel. Het is een reddingslijn. Het weigeren ervan is een collectieve straf – een oorlogsmisdaad.
Sinds oktober 2023 wordt de gezondheidszorg voortdurend aangevallen. AZG-medewerkers en patiënten hebben minstens 18 verschillende gezondheidscentra moeten verlaten en hebben 50 gewelddadige incidenten meegemaakt, waaronder luchtaanvallen op ziekenhuizen, tankgranaten op conflictvrije opvangcentra, grondoffensieven op medische centra en beschietingen van konvooien. Elf van onze collega's zijn omgekomen. Wij zijn niet de enigen die dit meemaken; deze aanvallen vinden plaats in het hele humanitaire spectrum. Ze maken deel uit van een systematische schending van het Internationaal Humanitair Recht (IHR), waaronder resolutie 2286 van de VN-Veiligheidsraad over de bescherming van medische missies.
Net als veel andere organisaties heeft Artsen Zonder Grenzen herhaaldelijk opgeroepen tot een onmiddellijk en onvoorwaardelijk staakt-het-vuren, onbelemmerde toegang voor humanitaire hulp en eerbiediging van het IHR – met inbegrip van medische voorzieningen en personeel – door alle partijen, inclusief Hamas. Maar dit militair offensief op een belegerde bevolking gaat door en wordt met de dag wreder.
De Europese Unie en Europese regeringen beschikken over de politieke, economische en diplomatieke middelen om werkelijke druk uit te oefenen op Israël om aanvallen te stoppen en de grensovergangen van Gaza open te stellen voor ongehinderde humanitaire hulp. Dit zijn geen theoretische instrumenten; ze kunnen effectief worden ingezet ter verdediging van het internationaal recht en ter bescherming van burgers.
De Europese Unie en veel van haar leiders hebben onlangs besloten Israël te berispen. Maar deze woorden klinken hol omdat zij niet de substantiële maatregelen nemen die nodig zijn om het bloedbad te stoppen. Ze gaan hypocriet door met het leveren van wapens aan Israël waarmee mensen worden gedood, verbrand of blijvend invalide worden, en in onze ziekenhuizen terechtkomen. Dit moet stoppen.
Er mag geen plaats zijn voor aarzeling en inhumane dubbele standaarden. Uw woorden en daden zijn een test voor uw geloofwaardigheid en leiderschap. Nu is een moment dat bepalend zal zijn voor uw nalatenschap en dat zal bepalen of wetten die bedoeld zijn om burgers in oorlog te beschermen nog enige betekenis hebben. Het vereist politieke moed, juridische verantwoordelijkheid en morele toewijding. De omvang van het lijden in Gaza vereist meer dan uw loze retoriek.
Elke vertraging, elke dubbelzinnigheid en elk beleid dat toestaat dat de vernietigingsmachine ongestraft doorgaat, is medeplichtigheid.
Wij dringen er bij de Europese Unie en haar 27 lidstaten op aan om daadkrachtig op te treden en eindelijk de invloed die zij hebben op Israël aan te wenden om:
- De belegering op te heffen
Het blokkeren van levensreddende hulp is geen legitieme veiligheidsmaatregel – het is een oorlogsmisdaad. Beweringen dat hulp wordt omgeleid kunnen onmogelijk een rechtvaardiging zijn voor het onthouden van hulp aan meer dan twee miljoen mensen. Dit is collectieve bestraffing. Elke vertraging kost mensenlevens.
- Humanitaire acties te verdedigen
Wijs elk mechanisme dat hulp instrumentaliseren of humanitaire hulp als onderhandelingsmiddel gebruiken, af. Hulp moet gebaseerd zijn op behoeften. Beleid dat hulp ondergeschikt maakt aan militaire strategieën is niet alleen cynisch, maar ook dodelijk.
- Daad in plaats van woorden
Veel Europese regeringen hebben zich uitgesproken over de afschuwelijke wreedheden die Israël in Gaza begaat, maar blijven wapens leveren die onze patiënten en collega's doden. Regeringen moeten een einde maken aan hun medeplichtigheid aan deze campagne van etnische zuivering.
- Medische evacuaties te versterken
Op dit moment hebben ongeveer 13.000 mensen, waaronder meer dan 4.500 kinderen, dringend medische evacuatie nodig[i], met het recht om terug te keren. Ondanks deze behoeften en de bewezen capaciteit van de Europese Unie zijn slechts een paar honderd patiënten door Europese lidstaten opgevangen. Lidstaten moeten meer doen om te laten zien dat solidariteit niet alleen bij woorden blijft.
U kunt én moet nu handelen.
Met vriendelijke groet
Dr. Christos Christou, internationaal voorzitter van Artsen Zonder Grenzen
Christopher Lockyear, secretaris-generaal van Artsen Zonder Grenzen