Nog steeds hevig geweld in Ivoorkust
De medische en humanitaire noodsituatie in Ivoorkust duurt onverminderd voort. In verschillende wijken in Abidjan wordt zwaar gevochten.
De situatie in het westen van het land is gevaarlijk instabiel. Mensen vluchten er naar de brousse, waar ze geen voedsel, water of medische hulp hebben. Artsen Zonder Grenzen maakt zich ernstig zorgen over het leven en de gezondheid van de vluchtelingen, die te bang zijn om medische hulp te zoeken. In het westen van Ivoorkust heeft het geweld na verkiezingen de lokale spanningen en twisten over landbezit doen escaleren. De bevolking leeft er in angst voor milities en wraakacties, vooral in de beboste gebieden aan de grens met Liberia. “We zien verlaten dorpen die geplunderd en verwoest zijn; langs de weg tussen Guiglo en Toulepleu liggen verbrande lichamen. Onze teams behandelen patiënten die hun verwondingen twee tot drie weken geleden opliepen, maar die tot nu geen medische hulp durfden zoeken. Zij zijn zo bang dat ze tot op het allerlaatste moment wachten. Ze durven ook niet naar hun huizen terugkeren,” zegt Xavier Simon, vertegenwoordiger van Artsen Zonder Grenzen in Ivoorkust. Ook aan de Liberiaanse kant van de grens behandelen teams pas aangekomen vluchtelingen, waaronder kinderen, met verwondingen die twee tot drie weken oud zijn. Deze vluchtelingen getuigen over het traumatiserende geweld in het westen van Ivoorkust. Het gaat om intimidatie, ontvoering, verkrachting en het levend verbranden van mensen. Maar zelfs in Liberia zijn de vluchtelingen niet veilig. Milities uit Ivoorkust steken ‘s nachts de grens over om Ivoriaanse vluchtelingen te bedreigen, te slaan en voedsel van hen te eisen. “We weten niet hoeveel mensen nog in angst in de brousse verscholen blijven, en ook niet aan welk geweld ze blootgesteld zijn. Maar de afschuwelijke verhalen die mensen ons vertellen zijn alarmerend. We hebben het aantal mobiele hulpposten opgetrokken tot twaalf om de meest kwetsbare mensen te kunnen bereiken. Maar het blijft te onveilig om diep in de brousse door te dringen,” zegt Xavier Simon. “Het is nochtans cruciaal dat burgers geen doelwit zijn van geweld en dat ze de levensnoodzakelijke medische zorg en humanitaire hulp kunnen zoeken.” De situatie van de vluchtelingen in Ivoorkust zelf wordt steeds moeilijker. Velen leven buiten, zonder onderdak, omdat de vluchtelingenkampen overbevolkt zijn. Daarbij stijgt het risico op epidemieën van mazelen, meningitis of waterige diarree. Geïsoleerde gevallen van die ziektes duiken al op. In Abidjan keert in een groot deel van de stad de rust weer, maar in verschillende wijken gaan het geweld en de plunderingen door. In de dichtbevolkte wijken Yopougon Athié en PK18 wordt zwaar gevochten. De voorbije vier dagen verzorgde Artsen Zonder Grenzen 32 gewonden in het algemeen ziekenhuis van Yopougon Athié. Van de twintig patiënten die eergisteren verzorgd moesten worden omdat ze bij geweld gewond raakten, hadden er veertien schotwondes. Daarnaast werden eergisteren in het ziekenhuis van Abobo-Zuid, dat Artsen Zonder Grenzen ondersteunt, 60 gewonden verzorgd, waarvan 12 met schotwonden. Tekorten aan medische voorraden en medicijnen treffen intussen gezondheidsfaciliteiten overal in de stad. Lange rijen mensen staan te wachten om verzorgd worden. Voor de ziekenhuizen van Abobo-Zuid en Anyama wachtten honderden mensen vanaf 4 uur ‘s nachts op dringende medisch zorg.
