"Ik ben bang om nog relaties met patiënten op te bouwen. Terugkomen naar een leeg bed, dat breekt mijn hart"

Gautam Harigovind is medisch Coördinator van onze reusachtige COVID-19-kliniek in Bombay. Zoals je hier kan lezen, hebben we daar een tent opgezet met 2.000 bedden intensieve zorg, om de enorme piek aan patiënten te helpen opvangen. Hij vertelt over de situatie in Bombay nu en hoe het hem als dokter heeft veranderd.

“Dit is de tweede week van ons noodproject. Vorige week hebben we elke dag 200 tot 250 nieuwe patiënten opgenomen. De situatie hier in Bombay blijft nog steeds zeer ernstig, maar we hebben als team een betere week achter de rug. De vooruitgang bij onze patiënten is beter dan verwacht.  

Toen ik in september 2020 voor het eerst in het COVID19-centrum in Bombay begon te werken, was er chaos, met elke dag golven en golven van bange mensen die binnenkwamen. Daarna werd de patiëntenzorg wat rustiger, ook omdat we leerden ons te organiseren. Maar vandaag is het weer alle hens aan dek.

Personeel echt opgebrand na drie dagen keihard werken

Onze grootste uitdaging momenteel is het verloop van personeel. Onze medewerkers kúnnen gewoon niet lang in deze omgeving werken. Je brandt hier heel snel op. Die cycli van burn-outs worden korter en korter bij ons personeel. Op dit moment zijn de meesten echt opgebrand na drie dagen werken. Dat komt door de omstandigheden, het grote aantal patiënten en het gebrek aan degelijke training. In onze tent zijn 28 afdelingen: elke afdeling zou twee verpleegkundigen per shift moeten hebben en er zijn vier shifts om te coveren. Reken maar eens uit. Het is momenteel heel moeilijk om zoveel verpleegkundigen te vinden.

We investeren dus heel hard in aanwerving en training van ons personeel nu. Omdat onze teams vaak heel jonge verpleegkundigen van het ministerie moeten bijstaan. Het gebrek aan ervaring dat zij hebben – doe het maar eens, pas afstuderen en al meteen in deze crisis worden geworpen – proberen we op te vangen door hen te coachen, echt aan het bed van de patiënt.  Ons team zit vol met echt sterke persoonlijkheden. Dat is ook waar ik naar zoek als ik ze aanneem, sterk personeel, zowel klinisch als persoonlijk.

terugkomen naar een leeg bed

COVID-19 heeft mij als mens en als dokter veranderd. Er gaan mensen dood, maar ik ben eraan gewend geraakt. We hebben ons erbij neergelegd. Vroeger was ik zeer patiëntgericht. Nu ben ik bang om nog relaties met patiënten op te bouwen. In het begin deed ik dat wel, maar dan kwam ik terug voor mijn volgende shift en stond ik plots naast een leeg bed. Dat brak mijn hart. Ik merk dat ik hun namen niet meer gebruik of naar hen verwijs als ‘mijn patiënt’. Ik zeg nu ‘de patiënt’.  

We moedigen ons personeel nu ook aan om al in een vroeg stadium met hun patiënten te praten over de mogelijkheid dat de patiënt het misschien niet haalt. Dat lijkt misschien wreed, maar de we hebben hier positieve resultaten uit gehaald. Niet enkel de patiënt lijkt zo beter voorbereid, ook ons personeel kan beter om met een mogelijk verlies.

De golf lijkt op dit moment wat afgezwakt, maar ik denk dat het de stilte is voor de storm. We draaien overuren om alles in gereedheid te brengen voor als de situatie nog verergert. Als het niet gebeurt, zou ik geweldig opgelucht zijn. COVID-19 is een context waarin ik graag ongelijk heb.”