Liberia

Artsen Zonder Grenzen beheert een pediatrisch ziekenhuis in de Liberiaanse hoofdstad, waar we gespecialiseerde zorg aanbieden, waaronder chirurgie, en gezondheidscentra ondersteunen om de toegang van de gemeenschap tot psychiatrische behandelingen te verbeteren.

In 2015 openden we het Bardnesville Junction Hospital in Monrovia om gespecialiseerde zorg te verlenen aan kinderen, aangezien het Liberiaanse gezondheidssysteem zwaar op de proef werd gesteld gedurende de ebola-uitbraak in West-Afrika.

We verzorgen kinderen tussen de leeftijden van een maand en vijftien jaar. Het ziekenhuis ontvangt enkele van de zwaarste pediatrische gevallen binnen een groot stedelijk gebied met ongeveer 1 miljoen inwoners. In 2018 namen we wekelijks zo’n 100 patiënten op met aandoeningen als malaria, ernstige acute ondervoeding, niet-bloederige diarree en luchtwegeninfecties. Het ziekenhuis beschikt over een spoedafdeling, een afdeling intensieve zorgen, een afdeling pediatrie en een voedingsafdeling. Bovendien is het een gecertificeerd opleidingsziekenhuis voor Liberiaanse studenten verpleegkunde. 

In januari zetten we een programma rond pediatrische chirurgie op touw in Bardnesville en in de loop van het jaar verrichtten we 735 ingrepen, waaronder noodinterventies en gewone operaties voor bijvoorbeeld liesbreuken. Tegen het einde van het jaar richtten we een tweede operatiekamer op om bijkomende, gesubspecialiseerde ingrepen uit te voeren die niet algemeen beschikbaar zijn in Liberia, zoals reconstructieve plastische chirurgie.

We breidden ook ons programma voor innovatieve geestelijke gezondheidszorg en epilepsiezorg uit rond Monrovia, in de county Montserrado. We bouwden verder op een model van de Wereldgezondheidsorganisatie om psychiatrische zorg beschikbaar te maken voor de verschillende gemeenschappen. Daarvoor werkten we samen met de lokale gezondheidsdiensten om opleidingen, toezicht en geneesmiddelen te voorzien voor personeelsleden in vier centra voor basisgezondheidszorg zodat ze niet alleen aandoeningen als bipolaire stoornissen, ernstige depressies, posttraumatische stressstoornissen en schizofrenie, maar ook epilepsie konden bestrijden. Teams vrijwillige gezondheidswerkers en begeleiders spoorden patiënten op in hun gemeenschappen, ondersteunden hen bij hun behandeling aan huis en sensibiliseerden de bevolking over geestelijke aandoeningen.